Ήλια Μπαρδάνη, απόφοιτη Αρσακείων-Τοσιτσείων Εκάλης, μηχανικός, συνιδρύτρια & διευθύνουσα σύμβουλος της EHSQ Development
Αγαπητή κυρία Μπαρδάνη, σας καλωσορίζουμε ξανά στο Αρσάκειο.
Ευχαριστώ. Χαίρομαι που σας γνωρίζω, έστω μέσω διαδικτύου.
Θα ξεκινήσω με τα πολύ στοιχειώδη. Από ποιο σχολείο αποφοιτήσατε; Τι θυμάστε απ’ αυτό;
Ήμουν στο Αρσάκειο – Τοσίτσειο Εκάλης όλα τα χρόνια της μαθητικής ζωής μου. Δηλαδή από την Α΄ δημοτικού μέχρι την Γ΄ λυκείου· συγκεκριμένα στο Β΄ Δημοτικό και στη συνέχεια στο Β΄ Γυμνάσιο – Λύκειο. Γενικά στην οικογένειά μας έχουμε σχέση με το Αρσάκειο. Και η αδερφή μου έχει τελειώσει το Αρσάκειο και τώρα ο γιος μου ακολουθεί την ίδια πορεία. Είναι στο Β΄ Αρσάκειο – Τοσίτσειο Γυμνάσιο Εκάλης, στη Β΄ Γυμνασίου.
Άρα έχετε οικογενειακή παράδοση…
Ναι. Πολλές φορές δείχνω στον γιο μου φωτογραφίες μου στην αντίστοιχη εποχή και βλέπει τη διαφορά. Τότε, στο τμήμα μου, ήμασταν μόνο κορίτσια. Επειδή ήμουν ψηλή, μου ανέθεταν συχνά ανδρικούς ρόλους στις σχολικές γιορτές· θυμάμαι, για παράδειγμα, ότι είχα ντυθεί τσολιάς! Ο γιος μου γελάει πολύ κάθε φορά που βλέπει αυτές τις φωτογραφίες.
Τού φαίνεται παράξενο που τότε δεν ήταν μικτά τα τμήματα;
Ναι, του φαίνεται πολύ περίεργο. Την περίοδο που φοιτούσα στο Τοσίτσειο άρχισαν να εγγράφονται και αγόρια. Βέβαια στη δική μου τάξη δεν είχαμε ακόμη, αλλά ζήσαμε τη μετάβαση προς τo μικτό σχολείο.
Ομιλία στο Συνέδριο ΕΛΙΝΥΑΕ
Πώς ήταν η φοίτησή σας στο Σχολείο;
Μπορώ να πω με σιγουριά ότι έχω μονάχα καλές αναμνήσεις από το σχολείο μου. Και γι’ αυτό κιόλας στη συνέχεια, και με τη σύμφωνη γνώμη του συζύγου μου βέβαια, ο γιος μας ακολούθησε τα δικά μου βήματα.
Συνεχίσατε μετά, όπως είδα, στο Μετσόβιο;
Ναι, μετά βρέθηκα σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον. Από ένα σχολείο με μόνο κορίτσια, πέρασα στους Μεταλλειολόγους Μεταλλουργούς του ΕΜΠ, όπου η παρουσία γυναικών ήταν ελάχιστη. Ήταν μια απότομη αλλαγή, αλλά απόλυτα συνειδητή επιλογή. Δεν μπήκα τυχαία στη σχολή. Ήταν η δεύτερη επιλογή μου, μετά τους Ναυπηγούς.
Από ό,τι καταλαβαίνω δεν το μετανιώσατε. Μάλλον το αντίθετο.
Δεν το μετάνιωσα. Καθόλου. Εκεί γνώρισα έναν εντελώς νέο κόσμο τον χώρο των μεταλλείων, της μηχανικής, των υπόγειων έργων και των εκρηκτικών. Είχα και την μεγάλη τύχη να έχω πρωτοπόρους καθηγητές του χώρου της Μεταλλευτικής με μεγάλη εμπειρία και όραμα όπως οι αείμνηστοι Καθηγητές Ι. Οικονομόπουλος και Κ. Παναγόπουλος.
Ήταν καθηγητές που πίστευαν πραγματικά στους μαθητές τους, στον ρόλο τους και στη σημασία της δουλειάς τους.
Στο Σχολείο πότε ξεκινήσατε την προετοιμασία σας για την εισαγωγή σας στο Πολυτεχνείο;
Το περίεργο είναι ότι όταν ξεκίνησα το λύκειο, ήθελα να σπουδάσω Νομική. Θα πήγαινα με τη διπλανή μου, την Πέγκυ Μπαράκου, στην τρίτη δέσμη και όλοι θεωρούσαν σχεδόν βέβαιο ότι θα περάσουμε. Η Πέγκυ σήμερα είναι μια εξαιρετική δικηγόρος , εγώ ωστόσο, στη Β΄ Λυκείου αποφάσισα να αλλάξω πλεύση. Έτσι, με τη στήριξη των καθηγητών μου, του κ. Γρατσία, του κ. Τσαντούλα και του Λυκειάρχη μας κ. Σκιαδά, τόλμησα να αλλάξω κατεύθυνση και να δώσω για το Πολυτεχνείο. Ήταν καθηγητές που πίστευαν πραγματικά στους μαθητές τους, στον ρόλο τους και στη σημασία της δουλειάς τους. Δεν ήταν εύκολο, αλλά με πολλή προσπάθεια τα κατάφερα. Σήμερα, μάλιστα, ο γιος μου έχει καθηγήτριες τις κόρες δύο από εκείνους τους ανθρώπους που με στήριξαν τότε, κάτι που με συγκινεί ιδιαίτερα.
Να υποθέσω όμως ότι ήσασταν καλή σε όλα τα μαθήματα;
Ναι, θα έλεγα πως ήμουν από τις καλές μαθήτριες των χρόνων εκείνων. Όχι η καλύτερη. Δεν ήμουν ποτέ σημαιοφόρος. Όμως είχα ακόμα πολλούς και καλούς καθηγητές, που πίστευαν πολύ σε εμάς και μας βοηθούσαν πάρα πολύ. Το λέω και το εννοώ αυτό.
Ολοκληρώνοντας τις σπουδές σας στο Πολυτεχνείο συνεχίσατε με μεταπτυχιακό;
Τελειώνοντας το Πολυτεχνείο σε 5 χρόνια, ξεκίνησα κατευθείαν διδακτορικό πάλι στο Πολυτεχνείο. Το διδακτορικό μου είχε θέμα ένα βιομηχανικό ορυκτό, τον μπεντονίτη από τη Μήλο. Η Ελλάδα είναι νούμερο 1 παραγωγός μπεντονίτη στην Ευρώπη και έχουμε το μεγαλύτερο ορυχείο μπεντονίτη στην Ευρώπη το οποίο βρίσκεται στη Μήλο.
Μπορείτε να μας πείτε πού χρησιμοποιείται ο μπεντονίτης;
Ο μπεντονίτης είναι το ορυκτό με τις 1.000 χρήσεις, όπως ονομάζεται. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί στον χώρο των ΧΥΤΑ, γιατί δημιουργεί ένα στρώμα ώστε να μην περνάει στη γη και στον υδροφόρο ορίζοντα οτιδήποτε όξινο από τα απόβλητα. Χρησιμοποιείται στη διάνοιξη σηράγγων και στις γεωτρήσεις πετρελαίου. Χρησιμοποιείται ακόμα και στην οδοντόπαστα ή στα καλλυντικά. Αν διαβάσετε τα συστατικά θα δείτε ότι περιέχουν μπεντονίτη. Χρησιμοποιείται ακόμα για να διαυγάσει το κρασί ή στην άμμο υγιεινής των κατοικίδιων. Έχει πάρα πολλές μοναδικές ιδιότητες αυτό το ορυκτό, οπότε χρησιμοποιείται είτε σαν μέσο στεγανοποίησης, είτε σαν πληρωτικό υλικό. Η αλήθεια είναι πως είναι ένα εξαιρετικό υλικό που έχουμε την τύχη να διαθέτουμε σε μεγάλες ποσότητες και σε πολύ καλή ποιότητα στην Ελλάδα.
Βράβευση
Στη συνέχεια πώς ήταν η επαγγελματική σας πορεία;
Η επαγγελματική μου καριέρα ξεκίνησε το 2000 στην τότε εταιρεία Αργυρομεταλλευμάτων και Βαρυτίνης, η οποία στη συνέχεια μετονομάστηκε σε S&B Βιομηχανικά Ορυκτά και σήμερα ανήκει στον όμιλο Imerys.
Παρέμεινα εκεί για είκοσι χρόνια, αναλαμβάνοντας διάφορες θέσεις. Αρχικά στο τμήμα του marketing, και στη συνέχεια για τρία χρόνια στο τμήμα Investor Relations, συμμετέχοντας σε πολλά road shows στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Εκεί αξιοποίησα τις τεχνικές μου γνώσεις για να εξηγώ στους επενδυτές τη φύση και τις εφαρμογές των βιομηχανικών ορυκτών της εταιρείας, ώστε να μην κατατάσσεται σε λάθος peer group. Αργότερα, έχοντας ολοκληρώσει μεταπτυχιακό στην εταιρική διακυβέρνηση, μετακινήθηκα στον χώρο του Εσωτερικού Ελέγχου, όπου έμεινα επτά χρόνια. Η τελευταία μου θέση στην εταιρεία αφορούσε το EHS (Environment, Health & Safety) και τη διαχείριση συστημάτων ISO σε επιλεγμένες εταιρείες του ομίλου.
«Η ασφάλεια δεν μπορεί να επιβληθεί· χρειάζεται να καλλιεργηθεί ως κουλτούρα μέσα στον οργανισμό, να γίνει κομμάτι του DNA των εργαζομένων»
Τι ακριβώς κάνατε σε αυτή τη θέση;
Από τα κεντρικά γραφεία στην Ελλάδα, υποστηρίζαμε τις εταιρείες του ομίλου ώστε να αποκτήσουν ή να διατηρήσουν διάφορες πιστοποιήσεις ISO: ποιότητας, περιβάλλοντος, υγείας και ασφάλειας. Παράλληλα, ασχολούμασταν με ζητήματα που αφορούσαν την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων.
Αυτό το αντικείμενο ήταν – και παραμένει – κάτι που αγαπώ πολύ. Μου αρέσει να βοηθώ τους ανθρώπους να κατανοούν τη σημασία της υγείας και ασφάλειας στην εργασία τους. Γιατί η ασφάλεια δεν μπορεί να επιβληθεί· χρειάζεται να καλλιεργηθεί ως κουλτούρα μέσα στον οργανισμό, να γίνει κομμάτι του DNA των εργαζομένων. Μόνο τότε μπορείς να πεις ότι έχεις πετύχει.
Επιπλέον, τα συστήματα ISO συμβάλλουν ουσιαστικά στο να γίνονται όλα με σωστό, συστηματικό τρόπο και να υπάρχει ορθή διαχείριση θεμάτων όπως η ποιότητα, το περιβάλλον και η ασφάλεια στην εργασία.
Τώρα όμως, μαζί με τον σύζυγό σας, έχετε δική σας εταιρεία.
Φτάνοντας στο 2019, αποφασίσαμε με τον σύζυγό μου ότι είχε έρθει η στιγμή να κάνουμε το δικό μας βήμα. Έτσι, λίγο πριν από την πανδημία, ιδρύσαμε την EHSQ Development. Ο σύζυγός μου προέρχεται από τον χώρο των υπολογιστών και της τεχνητής νοημοσύνης έναν τομέα που τότε ήταν σχετικά άγνωστος στο ευρύ κοινό και είχε ολοκληρώσει μεταπτυχιακές σπουδές σε αυτό το αντικείμενο.
Μαζί ενώσαμε τις δυνάμεις μας και δημιουργήσαμε μια εταιρεία συμβούλων, που βοηθά τις επιχειρήσεις να οργανώσουν και να πιστοποιήσουν τα συστήματα διαχείρισής τους, καθώς και να εκπαιδεύσουν το προσωπικό τους σε θέματα όπως υγείας και ασφάλειας, περιβάλλοντος, ανθρακικού αποτυπώματος και κλιματικής αλλαγής και πολλά άλλα.
Σήμερα η εταιρεία μας κλείνει έξι χρόνια λειτουργίας. Είμαστε μια μικρή ομάδα, περίπου δέκα συνεργατών, αλλά με σημαντικούς πελάτες από διάφορους κλάδους, όχι μόνο από τη μεταλλευτική, αλλά και από τη βαριά βιομηχανία, καθώς και από τον εκπαιδευτικό χώρο δηλαδή σχολεία. Μας εμπιστεύονται γιατί δίνουμε μεγάλη προσοχή στις ανάγκες κάθε πελάτη προσφέροντας προσαρμοσμένες και μοναδικές λύσεις στον καθένα ξεχωριστά.
Πιστεύω βαθιά ότι η υγεία και η ασφάλεια στην εργασία δεν αφορούν μόνο τη βιομηχανία, αλλά κάθε άνθρωπο. Ιδανικά, θα έπρεπε να αποτελούν μάθημα ήδη από το σχολείο. Όλοι θα έπρεπε να γνωρίζουμε βασικές πρώτες βοήθειες Αν αυτά διδάσκονταν από νωρίς, θα μπορούσαμε να σώσουμε πολλές ζωές.
Gold H&S Awards
Kαι φέτος βραβευτήκατε για τη δουλειά σας!
Ναι, πράγματι, και η αλήθεια είναι ότι δεν το περιμέναμε. Στα Health and Safety Awards, που διοργανώνονται κάθε χρόνο, τα βραβεία δίνονται συνήθως στις κατηγορίες εταιρειών στις οποίες ανήκουν οι πελάτες μας. Τα τελευταία δύο χρόνια, όμως, έχει προστεθεί και η κατηγορία των συμβούλων υγείας και ασφάλειας, όπου συμμετείχαμε φέτος για πρώτη φορά. Παρουσιάζοντας τη δουλειά και τη φιλοσοφία μας, κερδίσαμε το χρυσό βραβείο, την πρώτη θέση στην κατηγορία μας.
Ωστόσο, η μεγαλύτερη βράβευση για εμάς είναι η εμπιστοσύνη των πελατών μας, το ότι μας συστήνουν ο ένας στον άλλον και μας καλούν ξανά για νέα έργα. Είμαστε υπερήφανοι όταν μαθαίνουμε ότι με την εργασία μας αναφορικά με το LOTOTO απετράπη ένα σοβαρό εργατικό ατύχημα. Μεγάλη χαρά μάς δίνει επίσης όταν, μετά τις εκπαιδεύσεις μας, οι συμμετέχοντες μάς ρωτούν πότε θα ξαναπάμε, αντί να ανυπομονούν να τελειώσουμε.
Θυμάμαι χαρακτηριστικά μια δράση που είχαμε κάνει στο Αρσάκειο, στο πλαίσιο του προγράμματος «Οι γονείς παρουσιάζουν το επάγγελμά τους», όπου εκπαιδεύσαμε παιδιά της Δ΄ και Στ΄ Δημοτικού σε βασικές πρώτες βοήθειες. Οι γονείς μάς τηλεφωνούσαν εντυπωσιασμένοι με όσα είχαν μάθει τα παιδιά τους δηλαδή πώς να καλέσουν το 112, πώς να κάνουν τη λαβή Χάιμλιχ ή να προσφέρουν βοήθεια με ασφάλεια. Αυτή, για μένα, είναι η πραγματική επιβράβευση.
Φυσικά, είμαστε περήφανοι και για το βραβείο, γιατί αποτελεί αναγνώριση των προσπαθειών μας όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά αυτό που μας κάνει να χαμογελάμε καθημερινά είναι η επίδραση που έχει η δουλειά μας στους ανθρώπους.
Οι ελληνικές εταιρείες κατά τη γνώμη σας ενδιαφέρονται για το αντικείμενό σας; Γενικά υπάρχει στην Ελλάδα τέτοια κουλτούρα ή ακόμα δημιουργείται;
Υπάρχουν ελληνικές εταιρείες με παρουσία στο εξωτερικό, αλλά και ξένες πολυεθνικές που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα, οι οποίες διαθέτουν έναν αυστηρό και ξεκάθαρο κώδικα σε θέματα ασφάλειας. Κάνουν πραγματικά πολύ καλή δουλειά ή, τουλάχιστον, προσπαθούν με συνέπεια.
Αντίθετα, οι μικρότερες επιχειρήσεις συχνά δυσανασχετούν με τις απαιτήσεις της νομοθεσίας, που πλέον επιβάλλει την ύπαρξη εκπαιδευμένων ατόμων για παροχή πρώτων βοηθειών ή τη συγκρότηση ομάδων πυρασφάλειας. Πολλές περιορίζονται στα απολύτως απαραίτητα, απλώς για να είναι τυπικά σύννομες. Στην αρχή το αντιμετωπίζουν ως υποχρέωση και όχι ως κουλτούρα. Στη συνέχεια, όμως, συνειδητοποιούν τη χρησιμότητά του. Μετά τις εκπαιδεύσεις μάς λένε συχνά ότι τελικά το βρήκαν ενδιαφέρον και πρακτικό όχι χάσιμο χρόνου.
Όταν υπάρχει πραγματική κουλτούρα ασφάλειας, όλα λειτουργούν πιο συντονισμένα και αποτελεσματικά.
Υπάρχουν μάλιστα εταιρείες στην Ελλάδα, όπως η EUROPA Profil Αλουμίνιο και οι Ελληνικές Αλυκές, που έχουν εκπαιδεύσει το σύνολο του προσωπικού τους. Άλλες πραγματοποιούν ετήσιες ασκήσεις ετοιμότητας, δείχνοντας πως, όταν υπάρχει πραγματική κουλτούρα ασφάλειας, όλα λειτουργούν πιο συντονισμένα και αποτελεσματικά.
Υπάρχουν συγκεκριμένες εταιρείες που κάνουν τέτοιου είδους εκπαίδευση για θέματα υγείας και ασφάλειες περισσότερο από κάποιες άλλες;
Ναι, οι μεταλλευτικές εταιρείες είναι εκείνες που έχουν εντάξει πιο συστηματικά την εκπαίδευση σε θέματα υγείας και ασφάλειας στο πρόγραμμά τους. Για παράδειγμα, η Imerys Ελλάδος, που δραστηριοποιείται στη Μήλο, κάνει εξαιρετική δουλειά, όπως επίσης και η Metlen (Όμιλος Μυτιληναίος), τα ορυχεία της Πτολεμαΐδας της ΔΕΗ, ο Ελληνικός Χρυσός στη Χαλκιδική, o Όμιλος της Nordia, κλπ. Σε όλες αυτές τις εταιρείες πραγματοποιούνται σε ετήσια βάση ασκήσεις ετοιμότητας, εκπαιδεύσεις όχι μόνο Πρώτων Βοηθειών και Πυρασφάλειας αλλά και πιο εξειδικευμένες όπως Εργασία σε Ύψος, σε Περιορισμένο Χώρο κλπ
Επίσης, υπάρχουν πολλές ακόμη επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες, που προσπαθούν να καλλιεργήσουν στους εργαζομένους τους τη νοοτροπία της υγείας και ασφάλειας και να μάθουν να σκέφτονται προληπτικά και υπεύθυνα. Γιατί, όσο καλή κι αν είναι η εκπαίδευση, αν ο εργαζόμενος δεν πειστεί να την εφαρμόσει, το ατύχημα μπορεί να συμβεί.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η διαδικασία LOTOΤΟ (Lock Out, Tag Out, Try Out), δηλαδή κλειδώνω, σημαίνω και δοκιμάζω. Πρόκειται για μια πρακτική που διασφαλίζει ότι, πριν από οποιαδήποτε εργασία συντήρησης ή επέμβαση σε μηχάνημα, έχουν απομονωθεί όλες οι πηγές ενέργειας, ώστε να μην υπάρξει κίνδυνος επανεκκίνησης. Στο παρελθόν, δυστυχώς, τέτοιες εργασίες γίνονταν πολλές φορές ενώ τα μηχανήματα λειτουργούσαν, οδηγώντας σε σοβαρά ή και θανατηφόρα ατυχήματα.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο τεχνικό, είναι θέμα κουλτούρας. Δεν αρκεί η εταιρεία να θεσπίσει τις διαδικασίες, πρέπει και η διοίκηση να πιστεύει σε αυτές, να επενδύει στα απαραίτητα μέσα και στις εκπαιδεύσεις, και να πείθει τους εργαζομένους ότι όλα αυτά γίνονται για τη δική τους ασφάλεια και τη ζωή τους. Μόνο τότε αλλάζει πραγματικά η νοοτροπία.
Από τη στιγμή που θα πάρει μια εταιρεία το ISΟ, το παίρνει άπαξ ή περνάει από έλεγχο ώστε να το διατηρεί;
Για το ISO υπάρχει ένας πλήρης κύκλος που ακολουθείται από όλες τις εταιρείες. Περιλαμβάνει τρία στάδια: τον πρώτο χρόνο γίνεται η αρχική επιθεώρηση πιστοποίησης, στη συνέχεια, για τα επόμενα δύο χρόνια, η εταιρεία περνάει από ετήσια επιθεώρηση επιτήρησης ώστε να διατηρήσει την πιστοποίηση ISO και τον τρίτο χρόνο πραγματοποιείται η επιθεώρηση επαναπιστοποίησης.
Υπάρχουν πολλά διαφορετικά πρότυπα ISO: το ISO 9001 αφορά την ποιότητα, το 14001 το περιβάλλον, το 45001 την υγεία και ασφάλεια, ενώ πιο πρόσφατα έχει προστεθεί και το 50001, που αφορά τη διαχείριση ενέργειας. Παράλληλα, μπαίνουν σιγά σιγά στη ζωή μας νέα πρότυπα που σχετίζονται με την κλιματική αλλαγή και το ανθρακικό αποτύπωμα.
Δυστυχώς, κάποιες εταιρείες αποκτούν πιστοποιήσεις ISO κυρίως για λόγους προβολής ή συμμετοχής σε διαγωνισμούς, χωρίς να υιοθετούν τη φιλοσοφία του. Οι περισσότερες όμως εφαρμόζουν ουσιαστικά τις απαιτήσεις των προτύπων και βλέπουν σημαντικά οφέλη στη λειτουργία και την οργάνωσή τους.
100 χρόνια ΣΜΕ
Εσείς πώς αισθάνεστε τώρα που είστε διευθύνουσα σύμβουλος στην εταιρεία; Είστε μια γυναίκα που διευθύνει μια εταιρεία η οποία προέκυψε από την εμπειρία και τη γνώση σας για αυτά τα ζητήματα. Ο επιχειρηματικός χώρος, από ό,τι γνωρίζουμε, έχει έντονο ανταγωνισμό, υπάρχουν οικονομικές μεταπτώσεις κ.ά. Πώς αισθάνεστε εσείς μέσα σε όλη αυτή την ατμόσφαιρα;
Ξεκινήσαμε την εταιρεία μόλις δύο μήνες πριν από τον covid, οπότε σχεδόν αμέσως βρεθήκαμε μπροστά σε μια πολύ δύσκολη περίοδο. Μέσα σε λίγες μέρες έκλεισαν τα πάντα εταιρείες, σχολεία, κάθε δυνητικός πελάτης μας. Η απογοήτευση αρχικά ήταν μεγάλη.
Εκείνη την περίοδο, όμως, ήταν πολύ σημαντική η στήριξη του συζύγου μου, του Κώστα Μαστρογιάννη, κάτι που έκανε τεράστια διαφορά. Από την πρώτη στιγμή πίστεψε στην ιδέα μας και μου έδινε κουράγιο. Η παρουσία του, τότε και τώρα, είναι καθοριστική. Μαζί ξεπεράσαμε τις δυσκολίες, βρήκαμε λύσεις και προσαρμοστήκαμε. Έτσι ξεκινήσαμε με διαδικτυακές συναντήσεις και εκπαιδεύσεις, κάτι που ήρθε πολύ πιο γρήγορα στην Ελλάδα εξαιτίας της πανδημίας.
«Αγαπώ βαθιά το αντικείμενο της υγείας και ασφάλειας· το θεωρώ πραγματικά λειτούργημα.»
Σήμερα, παρότι έχουμε ήδη διανύσει πάνω από πέντε χρόνια, εξακολουθώ να θεωρώ την εταιρεία μας μια startup. Είμαστε μια μικρή ομάδα, σε έναν ανταγωνιστικό χώρο, δίπλα σε πολύ πιο παλιές και καθιερωμένες εταιρείες. Όμως αυτό δεν μας αποθαρρύνει. Από πολύ μικρή έμαθα να έχω πείσμα — ίσως από τότε που αποφάσισα να μην δώσω εξετάσεις για τη Νομική και να πάω στο Πολυτεχνείο. Όταν πιστεύεις σε κάτι, μπορείς να το πετύχεις· με προσπάθεια, συνέπεια και αγάπη.
Αγαπώ βαθιά το αντικείμενο της υγείας και ασφάλειας, το θεωρώ πραγματικά λειτούργημα. Και αυτό προσπαθώ να μεταδίδω σε όλους γύρω μου στους συνεργάτες και στους ανθρώπους της ομάδας μας. Έχουμε μαζί μας καταξιωμένους επαγγελματίες, αλλά και νέα παιδιά που επιλέξαμε όχι για την εμπειρία τους, αλλά για τη διάθεσή τους να μάθουν και να αγαπήσουν τη δουλειά τους. Γιατί, τελικά, όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, αυτό φαίνεται και εμπνέει και τους άλλους.
«Πιστεύω ότι αν ένα παιδί ακολουθήσει έναν δρόμο που πραγματικά αγαπά, όποιος κι αν είναι αυτός, θα πετύχει»
Οπότε υποθέτω ότι η συμβουλή σας και προς τα νέα παιδιά που είναι τώρα στο σχολείο θα ήταν να έχουν πείσμα, να κάνουν προσπάθεια, να αγωνίζονται και να αγαπούν αυτό που κάνουν.
Ακριβώς αυτό. Πιστεύω ότι αν ένα παιδί ακολουθήσει έναν δρόμο που πραγματικά αγαπά, όποιος κι αν είναι αυτός, θα πετύχει. Το σημαντικό είναι να ανακαλύψεις τι πραγματικά σου αρέσει, πού έχεις κλίση και τι σε εμπνέει. Εκεί θα διαπρέψεις.
Ωραία. Σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη. Πάρα πολύ ενδιαφέροντα αυτά που μας είπατε. Εύχομαι καλή συνέχεια στη δουλειά σας. Είναι προφανές ότι το αγαπάτε, άρα θα πάτε ακόμα καλύτερα.
Σας ευχαριστώ πολύ κι εγώ.
